10 vragen aan... Heike Faßbender

Deze week beantwoordt Heike Faßbender tien vragen voor ons. Ze werd ons in een vorige aflevering doorgegeven door Andryna van der Vis, die sportlessen bij Heike volgt. Andryna vertelde over haar: “Heike geeft EMS. Dat is een sport waarbij je je spieren stimuleert en versterkt met elektroden. Ze is ook bezig met het uitbreiden van haar werk; het lijkt me leuk als zij hier meer over vertelt.”

Meer over Heike

Heike groeide op in Keulen, in Duitsland, en kwam al van jongs af aan regelmatig op Texel. “In het begin was dat met de voetbalclub van mijn vader. Zij speelden dan Nederland tegen Duitsland, met ZDH, met veel focus op de derde helft. In die derde helft gingen we dan met alle families naar Paal 9, waar ik mijn vriend Ron Broersma heb leren kennen, die daar nog steeds werkt. Uiteindelijk kregen we een relatie. We hebben drie jaar een langeafstandsrelatie gehad. Daarna ben ik naar Texel gekomen en dat is inmiddels ook alweer drie jaar geleden.”

Wat voor werk doe je?

“Ik heb in Duitsland sportwetenschappen gestudeerd, daarna daar met de olympische sportbond gewerkt en later als conditietrainer bij de Duitse voetbalbond. Toen ik naar Texel wilde komen, zei mijn vriend: ‘Heike, er is eigenlijk niets dat je hier kunt doen’. Dat is natuurlijk geen goede motivatie, dus ben ik maar eens goed gaan bekijken wat ik zou willen en kunnen doen. In Duitsland zijn veel sportscholen waar je werkt met EMS, dat staat voor Electrical Muscle Stimulation. Zodoende ben ik tweeënhalf jaar geleden daarin een eigen sportschool begonnen. Ik werk daarnaast nog steeds als sportpsycholoog met jonge topsporters in Duitsland; daar ga ik af en toe heen. Ik vind het leuk daar te zijn en nieuwe ideeën op te doen. De combinatie met het werk thuis bevalt me heel goed.”

Hoe ga je je bedrijf uitbreiden?

“Vanaf half april ga ik meer fitnesscursussen geven en cursussen voor mentale fitness, zoals MSC - Mindful Self-compassion - en Mindful Based Stress Reduction. Dat zijn cursussen met een wetenschappelijke achtergrond. Ik vind het als wetenschapper belangrijk dat te benoemen, omdat het ook een duidelijk effect en resultaat heeft.”

Hoe was je verhuizing naar Texel?

“Ik kwam in coronatijd naar het eiland. Dat was pittig in het begin, maar we konden hier gelukkig wel veel naar buiten. In vergelijking met de stad was dat fijner. Texel is natuurlijk wel anders als je toerist bent dan wanneer je hier woont. Maar ik vind de sfeer hier heel fijn. Je kunt je deur nog open laten staan en je fiets van het slot laten. Als je gaat zwemmen bij Molenkoog en je pasje een keer vergeet, kun je gewoon doorlopen omdat ze weten wie je bent. Wat ik hier wel mis zijn goedkope eettentjes. Waar ik vandaan kom kun je van Libanees tot Koreaans eten krijgen. Verder miste ik op het eiland de mogelijkheid om Nederlandse taallessen te volgen. Nederlands lijkt wel op Duits en Engels, maar ook weer op veel manieren niet. Inmiddels spreek ik de taal goed, maar het schrijven vind ik nog steeds moeilijk.”

Wat doe je graag in je vrije tijd?

“Ik zwem dus graag in Molenkoog. Verder doe ik aan padel. Lezen doe ik ook heel veel, voornamelijk vakgerelateerd, over sportpsychologie. Maar ik ben ook begonnen met Nederlandse thrillers en lees ook nog graag Duitse literatuur. Soms ben ik namelijk even moe van al het Nederlands; dan wil ik graag even iets gemakkelijks lezen.”

Wat vind je van de Texelaars?

“Ik vind de Texelaars heel aardig en heel direct en ik merk dat ik me daar snel bij heb aangepast. Als ik nu terug ben in Keulen, moet ik soms letten op wat ik zeg, anders vinden mensen mij te direct. Ik vind het een goede manier om met elkaar om te gaan. In Duitsland wordt weinig met elkaar gedeeld over dingen in het leven die niet goed gaan, maar hier wordt alles openlijk verteld. Ik vind dat een fijne manier van met elkaar omgaan, want ieder huisje heeft zijn kruisje en je kunt het maar beter met elkaar delen. Ik vind de Texelaars heel sociaal, mensen letten hier nog echt op elkaar. Verder kun je veel lachen met de Texelaars, ik vind ze echt superleuk.”

Is er iemand die je inspireert?

“Mijn vriend Ron; hij is echt een topper en is mentaal heel sterk. Toen ik hem leerde kennen had hij zijn vriendin verloren. De manier waarop hij daarover vertelde en hoe hij voor zichzelf bedacht had door te gaan, dat vond ik heel sterk en ook heel natuurlijk. Hij is heel positief, werkt hard en is heel bescheiden. Hij is echt de beste mens die ken.”

Waar kom je graag op Texel? 

“Ik ben elke dag met onze hond op pad en ren dan achter hem aan. Hij is deels hazewind, dus erg snel. Met hem kom ik graag in de duinen, op het strand, bij de tuunwallen; ik vind eigenlijk alles prachtig, moet ik zeggen. Verder merk ik dat je, als je hier woont, je snel een bepaalde radius hebt. Als toerist ga je wel even fietsen naar Paal 33 om even koffie te drinken, als je hier woont doe je dat niet zo snel. Ik probeer erop te letten dat ik dat soort dingen toch wel regelmatig blijf doen.”

Favoriete reisbestemming?

“Mijn vader was directeur van een school, dus we konden altijd wel weg in de vakanties. Daardoor heb ik veel gereisd binnen Europa met mijn ouders. Vorig jaar was ik met Ron in Sardinië, in Italië, dat was heel erg mooi. Sowieso vind ik veel mediterrane plekken erg mooi. Verder zou ik graag nog een keer naar Australië en Nieuw-Zeeland willen, maar daar moet je wel een paar weken naartoe kunnen om er echt van te genieten.”

Wie geef je door als volgende gast?

“Myrthe. Ik ken haar van het sporten, ze is een heel slimme meid en is aardig en integer. Ze is officier bij de marine en vaart in de onderzeeër. Ik heb daar heel veel bewondering voor, en ik denk dat ze daarover wel veel kan vertellen.”

Tekst: Elisabeth Waverijn

‘Ik vind de Texelaars heel sociaal, mensen letten hier echt op elkaar’